Goodbyes
Blijf op de hoogte en volg Elana
21 November 2014 | Costa Rica, Playa Flamingo
Hola luitjes,
De laatste weken zijn voorbij gevlogen. Dit klinkt aan de ene kant natuurlijk heel positief omdat ik superveel plezier heb gehad, maar aan de andere kant was helemaal niet leuk. Hierdoor kwam het afscheid nemen van veel goede vrienden steeds dichterbij. Bij sommige mensen was het een “see you soon”, maar bij anderen helaas een echte “goodbye”. Dit voelt zo vreemd, je leert mensen zo goed kennen want je ziet en spreekt ze elke dag en van de een op de andere dag zie ik het grootste deel van deze mensen nooit meer…
Ik zal in het kort proberen te vertellen wat ik deze afgelopen weken heb gedaan. De eerste week na Panama stond vooral in het teken van drank en uitgaan. Pfoe het is echt een wereldwonder dat ik nog leef, want ik ben gewoon vijf dagen achter elkaar uitgegaan! Thuis ga ik niet eens één keer in de maand, ook omdat het thuis natuurlijk niks aan is. Ik Moet echt toegeven dat dit een ge-wel-di-ge week was (met dank aan Bart en Siet). De andere dagen heb ik minigolf gespeeld gevolleybald, getennist, gesurft en met een surfboard naar zo’n klein eilandje dichtbij het strand van Tamarindo gepaddeld oh en niet te vergeten, ik ging met Manon, Joosje en Siet nog kajakken en nog met een hele groep op de catamaran geweest. Daarnaast verjaardags- en afscheidetentjes gehad.
Nu even over het Spaans… Het probleem is dat nooit alles tegelijk goed kan gaan haha. Doordat ik deze weken niet zoveel met school bezig ben geweest is mijn Spaans wat minder geworden en heb ik mijn test zwaar verkloot. Heb nu maar met mezelf afgesproken dat ik mijn best weer ga doen.
Vandaag ben ik met Pauline en Elie naar San Jose geweest. Pauline moest een tijdelijk paspoort aanvragen en Elie een pakketje ophalen, en ik ging mee omdat... tja, waarom niet, wel gezellig. We vertrokken om vijf uur in de ochtend en kwamen om negen uur aan. Ik had een hele bank in het busje voor mezelf dus heb ik de hele autoreis heerlijk geslapen. We waren dus best op tijd in San Jose, maar toen moesten we nog kijken waar we pasfoto’s etc konden laten maken. Nou, voor wie een keer lekker wil verdwalen… ga naar San Jose! We hebben echt uren rondgereden en bleven maar verdwalen.
Toen we eindelijk alles een beetje geregeld en gevonden hadden. Gingen we nog iemand anders ophalen die ook bij ons op school heeft gezeten en nog tijdelijk in San Jose verbleef. Toen zijn we met zijn allen naar de Mc Donalds geweest. Nu zullen jullie wel denken van uh wat is hier zo bijzonder aan, maar het is echt een uitje voor ons omdat je nergens zoiets hebt en ik op een of andere manier zelfs heb gedroomd over een Mcflurry Oreo… Natuurlijk, was hij 10x minder lekker dan hoe ik het me had voorgesteld…In ieder geval, later hebben we allemaal nog wat kleren gehaald en zijn we om vijf uur’s terug naar huis gegaan.
Er is een aantal dagen geleden trouwens zoiets heftigs gebeurd op het strand. Er is iemand ter plekke overleden. Je hoort allerlei verhalen over wat er nou is gebeurd, maar volgens mij was het zo dat een aantal mensen in het water zaten en er niet uit kwamen door de stroming en iemand tegelijkertijd ook nog een hartaanval kreeg. Playa Tamarindo heeft geen ziekenhuis en het dichtstbijzijnde ziekenhuis is iets meer dan een uur rijden, misschien had hij het anders nog wel overleefd, maar dat is natuurlijk altijd moeilijk te zeggen. Ik vond het vooral zo vervelend, omdat hij echt uren in de brande zon lag op het strand, wel in handdoeken gewikkeld, maar dat was een heel naar beeld. Er stond wel wat politie bij, maar om waarschijnlijk een of andere reden, deed niemand wat.
Oh en die muggen, ze kunnen maar geen afscheid van me nemen. Hoorde vorige week standaard acht keer per dag: WOW zijn dat allemaal muggenbeten?!!?!?!?!? Jaja jongens, ik weet nu wel dat mijn lichaam er nogal apart uit ziet en het lijkt alsof ik een of andere huidziekte heb. Rotbeesten zijn het ook, ik kom straks nog helemaal wit terug van alle littekens.
Ook weer een slang gezien, de tweede! Heel vreemd hoor, maar het doet me helemaal niet zoveel meer als ik van die enge beesten zie. In Nederland schrik bij wijze van al ven een vlieg. Misschien dat ik ooit nog wel zo’n echte jungle survivor wordt (zolang die enge sprinkhanen er maar niet zijn).
Ik ga nu maar eens slapen, anders kom ik morgen mijn bed weer niet uit en ik moet echt even opletten dat ik op tijd in de lessen kom voor mijn certificaat.
xxx
De laatste weken zijn voorbij gevlogen. Dit klinkt aan de ene kant natuurlijk heel positief omdat ik superveel plezier heb gehad, maar aan de andere kant was helemaal niet leuk. Hierdoor kwam het afscheid nemen van veel goede vrienden steeds dichterbij. Bij sommige mensen was het een “see you soon”, maar bij anderen helaas een echte “goodbye”. Dit voelt zo vreemd, je leert mensen zo goed kennen want je ziet en spreekt ze elke dag en van de een op de andere dag zie ik het grootste deel van deze mensen nooit meer…
Ik zal in het kort proberen te vertellen wat ik deze afgelopen weken heb gedaan. De eerste week na Panama stond vooral in het teken van drank en uitgaan. Pfoe het is echt een wereldwonder dat ik nog leef, want ik ben gewoon vijf dagen achter elkaar uitgegaan! Thuis ga ik niet eens één keer in de maand, ook omdat het thuis natuurlijk niks aan is. Ik Moet echt toegeven dat dit een ge-wel-di-ge week was (met dank aan Bart en Siet). De andere dagen heb ik minigolf gespeeld gevolleybald, getennist, gesurft en met een surfboard naar zo’n klein eilandje dichtbij het strand van Tamarindo gepaddeld oh en niet te vergeten, ik ging met Manon, Joosje en Siet nog kajakken en nog met een hele groep op de catamaran geweest. Daarnaast verjaardags- en afscheidetentjes gehad.
Nu even over het Spaans… Het probleem is dat nooit alles tegelijk goed kan gaan haha. Doordat ik deze weken niet zoveel met school bezig ben geweest is mijn Spaans wat minder geworden en heb ik mijn test zwaar verkloot. Heb nu maar met mezelf afgesproken dat ik mijn best weer ga doen.
Vandaag ben ik met Pauline en Elie naar San Jose geweest. Pauline moest een tijdelijk paspoort aanvragen en Elie een pakketje ophalen, en ik ging mee omdat... tja, waarom niet, wel gezellig. We vertrokken om vijf uur in de ochtend en kwamen om negen uur aan. Ik had een hele bank in het busje voor mezelf dus heb ik de hele autoreis heerlijk geslapen. We waren dus best op tijd in San Jose, maar toen moesten we nog kijken waar we pasfoto’s etc konden laten maken. Nou, voor wie een keer lekker wil verdwalen… ga naar San Jose! We hebben echt uren rondgereden en bleven maar verdwalen.
Toen we eindelijk alles een beetje geregeld en gevonden hadden. Gingen we nog iemand anders ophalen die ook bij ons op school heeft gezeten en nog tijdelijk in San Jose verbleef. Toen zijn we met zijn allen naar de Mc Donalds geweest. Nu zullen jullie wel denken van uh wat is hier zo bijzonder aan, maar het is echt een uitje voor ons omdat je nergens zoiets hebt en ik op een of andere manier zelfs heb gedroomd over een Mcflurry Oreo… Natuurlijk, was hij 10x minder lekker dan hoe ik het me had voorgesteld…In ieder geval, later hebben we allemaal nog wat kleren gehaald en zijn we om vijf uur’s terug naar huis gegaan.
Er is een aantal dagen geleden trouwens zoiets heftigs gebeurd op het strand. Er is iemand ter plekke overleden. Je hoort allerlei verhalen over wat er nou is gebeurd, maar volgens mij was het zo dat een aantal mensen in het water zaten en er niet uit kwamen door de stroming en iemand tegelijkertijd ook nog een hartaanval kreeg. Playa Tamarindo heeft geen ziekenhuis en het dichtstbijzijnde ziekenhuis is iets meer dan een uur rijden, misschien had hij het anders nog wel overleefd, maar dat is natuurlijk altijd moeilijk te zeggen. Ik vond het vooral zo vervelend, omdat hij echt uren in de brande zon lag op het strand, wel in handdoeken gewikkeld, maar dat was een heel naar beeld. Er stond wel wat politie bij, maar om waarschijnlijk een of andere reden, deed niemand wat.
Oh en die muggen, ze kunnen maar geen afscheid van me nemen. Hoorde vorige week standaard acht keer per dag: WOW zijn dat allemaal muggenbeten?!!?!?!?!? Jaja jongens, ik weet nu wel dat mijn lichaam er nogal apart uit ziet en het lijkt alsof ik een of andere huidziekte heb. Rotbeesten zijn het ook, ik kom straks nog helemaal wit terug van alle littekens.
Ook weer een slang gezien, de tweede! Heel vreemd hoor, maar het doet me helemaal niet zoveel meer als ik van die enge beesten zie. In Nederland schrik bij wijze van al ven een vlieg. Misschien dat ik ooit nog wel zo’n echte jungle survivor wordt (zolang die enge sprinkhanen er maar niet zijn).
Ik ga nu maar eens slapen, anders kom ik morgen mijn bed weer niet uit en ik moet echt even opletten dat ik op tijd in de lessen kom voor mijn certificaat.
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
